συνδιαπίπτω

ΜΑ

πέφτω ανάμεσα, εμπίπτω μαζί ή ταυτόχρονα με άλλον

αρχ.

(σχετικά με προγόνους) ανάγομαι σε πολλούς μαζί («εἰς ὅν ἁ τᾱς Ἑλλάδος εὐγένεια ἐν τοῑς μάλιστα συνδιαπείπτει», επιγρ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + διαπίπτω «πέφτω ανάμεσα»].